تقدیم به  مادرمون حضرت زهرا سلام الله علیها

 قلم زدم به مرکب کنار این فانوس

برای تان بنویسم، برای اقیانوس

نفس برای شما خرج میشود بانو

ولی نفس شده اینجا کنارتان محبوس

هر آنکه اسم خودش را نهاده بود ابتر

ز خواب ناز پرید و ندید جز کابوس

به روی بیت نبی عطر یاس می بارد

که خانه ها همه با عطرتان شود مأنوس

بدین وسیله خدا راز خلقتش را گفت

صدای گریه ی تو با شمارش معکوس

تو آمدی مترادف کنی برای پدر

میان فاطمه و آمنه در این قاموس

تو ماورای حروفی و ماورای کلام

لغت ز درک مفاهیم تان شده مأیوس

خدا نوشته خودش را علی که از این پس

برای خود بنویسد علی تو را ناموس

مدینه از برکات شما نمک خورده

مدینه حرمت نان و نمک!…فدک،افسوس

مدینه پا به قدم های تان نمی آمد

برای عصر حجر ماند و عهد دقیانوس

مدینه برکه ی نا چیزی از معما هاست

مدینه را چه به امواج پاک اقیانوس  ؟؟!!!